به گزارش سینماپرس، اکران نوروزی ۱۴۰۰ احتمالا فردا و در جلسه شورای صنفی نمایش به قطعیت می‌رسد؛ گزینه‌های نهایی برای این بازه زمانی مشخص شده اما همه این فیلم‌ها آثار شاخصی نیستند به شکلی که گویا صاحبان فیلم‌های پرفروش، تمایلی به اکران در زمان کرونایی ندارند.

بسیاری منتظر حمایت‌های اعلامی سازمان سینمایی مانده‌اند تا بلکه در صورت شکست احتمالی در اکران عمومی، بتوانند هزینه‌ها را جبران کنند با این حال این بخش از ماجرا چندان شفاف به نظر نمی‌رسد.

حبیب اسماعیلی، تهیه‌کننده سینما و مدیر دفتر پخش رسانه فیلم‌سازان مولود در این‌باره به آنا گفت: اگر شرایط اکران نوروز مهیا باشد، دفاتر پخش هریک چند فیلم برای نوروز آماده دارند، ولی تصمیم قطعی در اما و اگر است چون باید بالاخره مشخص شود که طرح حمایت از فیلم‌ها به چه شکل خواهد بود.

لااقل ضرر نکنیم

وی افزود: فیلم‌ساز سرمایه فیلمش را که از دزدی به دست نیاورده؛ بالاخره پولی گذاشته و محصول سینمایی ساخته و باید هم به سرمایه‌اش برسد. کسی که در این سینما فیلم می‌سازد با این وضعیت گرانی و همهمه قیمت‌ها، بازهم سراغ کار فرهنگی رفته، بنابراین عادلانه‌ترین شکل ممکن این است که به سرمایه اولیه‌اش برسد و لااقل ضرر نکند.

با سینمایی مواجهیم که ممکن است یک‌باره به خاطر شیوع کرونا، در سالن‌هایش بسته و تعطیل شود. پس اگر هیچ ضمانت اجرا و حمایتی از فیلم‌های نوروز در کار نباشد، چه کسی پاسخگوی سرمایه آنان خواهد شد؟

وی افزود: امسال نزدیک به ده دوازده فیلم وارد اکران عمومی شده‌اند اما دیدید که برخی حمایت‌های اعلامی، بازهم کفاف نداد و خیلی‌ها ضرر کردند. الان هم برای اکران نوروز ضمانت‌اجرای سوختن فیلم‌ها مشخص نشده. دولت گفته قرار است در حدی از فیلم‌ها حمایت کند اما هنوز هم شفاف نیست.

درخواست ما هم صادقانه است و هم انسانی

اسماعیلی با تأکید بر اینکه فیلم‌ساز و پخش‌کننده در دوره غیرکرونا نیازی به کمک در اکران ندارد، گفت: قضیه رکورد سینما در دوره کرونا متفاوت است. چون با سینمایی مواجه هستیم که ممکن است یک‌باره به خاطر شیوع کرونا، در سالن‌هایش بسته و تعطیل شود. پس اگر ضمانت اجرا و حمایتی از فیلم‌های نوروز در کار نباشد، چه کسی پاسخگوی سرمایه آنان خواهد شد؟

به گفته این سینماگر؛ در قبال ضرر احتمالی باید پاسخگوی صاحبان فیلم هم باشند. درخواست صادقانه و انسانی این است که به صاحب فیلم ضمانت بدهند که اگر فیلمش ضربه خورد و در اکران متضرر شد، همان سرمایه‌اش را برگردانند.

به خاطر بیکاری کارگران سینما یک کاری کنید

این تهیه‌کننده با اشاره به لزوم حمایت‌های تبلیغی در تلویزیون و سطح شهر یادآور شد: برای اجاره یک بیلبورد شهری ماهیانه باید ۲۰۰ میلیون پرداخت کرد. شهرداری به حرمت بیکاری کارگران سالن‌های سینما کمی به سالن‌دار کمک کند. تلویزیون هم باز بودن سینما را به اطلاع مردم برساند و برای فیلم‌ها تبلیغ کند.

فیلم‌ساز سرمایه فیلمش را که از دزدی بدست نیاورده؛ بالاخره پولی گذاشته و باید هم به سرمایه‌اش برسد. کسی که در این سینما فیلم می‌سازد با این وضعیت گرانی و همهمه قیمت‌ها، بازهم سراغ کار فرهنگی رفته، بنابراین عادلانه‌ترین شکل ممکن این است که به سرمایه اولیه‌اش برسد و لااقل ضرر نکند.

اسماعیلی گفت: سال بعد اگر بخواهد سینما بسته باشد که فاجعه است؛ این همه فیلم تولید می‌شود اما وقتی سینمایی باز نباشد، همه روی هم تلنبار می‌شوند. اگر در سینما باز باشد فیلم‌ها می‌آیند و سینما را به راه می‌اندازند. به این هم دقت کنیم که فیلم و کار فرهنگی تاریخ مصرف دارد.

گرانی بلیت سینما امر عجیبی نیست

این پخش‌کننده سینما درباره گرانی بلیت سینما نیز اشاره داشت: در جشنواره فجر سینماهای ممتاز ما حتی بلیت ۳۰ هزار تومانی می‌فروخت و مردم هم می‌خریدند. فیلم اگر خوب نباشد با بلیت نیم بها هم نخواهد فروخت و مردم هم استقبال نمی‌کنند.

اسماعیلی اضافه کرد: ضمن اینکه با این همه گرانی و تغییر قیمت همه اجناس، چرا نباید بلیت سینما تغییر کند. همه چیز بالا رفته؛ پس تنها به گرانی بلیت سینما ایراد نگیریم.